Biały cukier nie ma dobrej prasy – mówi się nim “biała śmierć” i w 100 % zasługuje on na tę nazwę. Spożywanie go w dużej ilości to nadużycie słowa pożywienie, ponieważ jest to związek chemiczny raczej bardzo trudny do przepracowania, strawienia przez nasz organizm. Ludzie nie są przystosowani do zjadania dużych ilości cukru w jakiejkolwiek jego postaci: brązowej, białej, glukozy, fruktozy, laktozy, maltozy, syropu kukurydzianego, dekstrozy, sacharozy, miodu, słodu jęczmiennego, syropu ryżowego i klonowego. Cukier jest zarazem mocno kuszący, działa jak uzależniający narkotyk, który zwabi nawet najbardziej odporną osobę w swoje słodkie objęcia.
